| zeaf | (navdêr, mê) zeîfî, qelsî, lawazî, zeafiyet, kêmasî, qisûr. Herwiha: zaaf. ji wêjeyê: Bi kinayî wî hemû zeafên wî qahremanê xwe yê îtirafkar bi şeklê têgîhştin û awayê mezinbûna wî ve motîve kiriye.. ji: ji erebî ضعف (ḍef: zeîfî, qelsî, lawazî, têkildarî zeîf. Forma zeaf di bin tesîra tirkî zaaf de ketiye kurdî, ne yekser ji erebî hatiye. |
| zeafiyet | (navdêr, mê) zeaf, zeîfî, qelsî, lawazî |
| zeaf | m. zaaf, qelsîya hemdî, zayifîya îradeyî n. |