zîba | rd 1. güzel ve çekici 2. yakışıklı |
zîbade | m terbiye |
zîbade bûn | l/gh terbiye olmak |
zîbade kirin | l/gh terbiye etmek |
zîbadebûn | m terbiye olma |
zîbadebûyî | rd terbiye olmuş olan |
zîbadebûyîn | m terbiye oluş |
zîbadeker | nd/nt terbiyeci |
zîbadekirî | rd terbiye edilmiş olan, eğitimli |
zîbadekirin | m terbiye etme |
zîbadetî | m eğitim, terbiye |
zîbal | bot/m 1. greypfrut (Citrus decumane) 2. greypfrut (bu bitkinin meyvesi) |
zîbatî | m 1. güzellik 2. yakışıklılık |
zîba | (rengdêr) zîba: spehî, delal, xweşik, bedew, ciwan, xwînşirîn, rind, keşxe, qeşeng, letîf(navdêr, mê) Zîba: navek jinan e. ji wêjeyê: Ji roja ko me dil dayê me can da destê zîbayêCegerxwîn daye nav dafan di benda zilf û qeyda ye.(Cigerxwîn). ji: Ji farisî. jê: zîbayî |
zîbayî | (navdêr, mê) rewşa zîbabûnê. ji: zîba + -yî |
zîbal | m. gandile, greyfurte, sînde m. |