| serik | n 1. uç (bir nesnenin incelerek biten son kısmı) * serikê pênûsê kalemin ucu 2. uç (bir şeyin başı, tepesi) 3. baş (bir şeyin genellikle toparlak ucu) * serikê cixareyê sigara başı 4. başlık (aletlerin baş tarafına takılan parça) 5. tepelik (bir yapının veya mobilyanın en yukarısına süs olarak yapılan bölüm) serik |
| serik (i) | n iri çiğköftelik bulgur |
| serik (ii) | lşk/n tapa |
| serik (iii) | m iğ başı |
| serik (iv) | n ağızlık (sigara ağızlığı) |
| serik (v) | n tütün bitkisinin çiçek veren uçkısmı |
| serik kirin | l/gh tütün bitkisinin çiçek veren uc kısmını kırpmak |
| serika kunêrê | nd çıban başı |
| serikê stûna kon | çadır ağırşağı |
| serikîn | m uç verme, çiçeklenmeye başlanma l/ngh uç vermek, çiçeklenmeye başlanmak |
| serik | 1. serê biçûk 2. serê çêreyên wekî pîvaz, sîr û sêva binerdî 3. dervank (navdêr, nêr) serê tişta/ê, ew beş ji tiştekê/î ku di karekî de têt Bikaranîn: serikê pênûsê (pişka tûj ya pênûs ku pê têt nivîsîn. Herwiha: serk. Bide ber: devik. ji: ser + -ik. Bikaranîn: Lêker: serik dan. Navdêr: serikdan |
| serik dan | (lêker)(Binihêre:) serik |
| serikdan | (navdêr, mê) (Binihêre:) serik |
| seriketin | gengeşî, minaqeşe, Liser mijarekê axaftinên berevajî hev kirin. ji wêjeyê: dema hûn liser tiştekê seriketin,bibene cem xudê pêxember.. Hevwate: destpêkirin. Têkildar: şîret. (Ji kurdî) seri (destpê) + ketin (kirin). jê: serikeve, seri nekeve, seriket, seriketinî |
| seriketinî | (navdêr, mê) rewşa seriketinbûnê. ji: seriketin + -î |
| serik | Endstück Köpfchen Mundstück Spitze |
| serik | m. îmamek, îmame n. m. korzik n. m. tapa, xazik, tipa m. |