| serdar | serdar nd/nt serdar nd/nt |
| serdar (i) | n ağacın en yüksek dalı |
| serdar (ii) | nd/nt ağaçlara iyi tırmanan, tırmanmada becerisi olan kimse |
| serdar (iii) | n cins kekliği |
| serdar (iv) | nd/nt 1. serdar, komutan, başkomutan 2. lşk binbaşı |
| serdarî | m 1. serdarlık, komutanlık, başkomutanlık 2. binbaşılık |
| serdar | serok |
| serdar daketin, bindar rabûn | (biwêj) ku yên bihêz bikevin, dê bandorê li yên bêhêz bike. s erd ar daketin, bindar rabûn. ew jî zagona civakê ya xwazahî ye. |
| serdarî | seroktî (navdêr, mê) birêveberî, pêşewatî, serokatî, rêberî, serkêşî, lîderî, pêşengî, riyaset. Herwiha: serdarîtî, serdartî. ji: serdar + -î. Bikaranîn: Lêker: serdarî kirin. Navdêr: serdarîkirin Rengdêr: serdarîkirî |
| serdarî kirin | (lêker)(Binihêre:) serdarî |
| serdarîkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye serdarî kirin |
| serdarîkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) serdarî |