| rizq | n rızk, doygu |
| rizq | (navdêr, nêr) jiyar, nîmet, bijewî, xwirak, tişta/ê ku mirov pê debara jiyana xwe dike, par, pişk, beş, behr: Xwedê çi bike risqê me, em jê razî ne! (Xwedê çi bide me, em pê qayil in.), debar, meîşet. Herwiha: risq. Bide ber: rîsk. ji wêjeyê: Mirov di derbarê xwarina di dest de ne xwedî biryar e; wê rojê çi risqê wî/wê be pêwîst e bi wê xwe têr bibîne û ji bo sibê Xwedê kerîm e.. ji: ji erebî رزق (rizq: xwarina rojane) jipehlewi rozîg (xwarina rojane), hevreha farisî روزی (rûzî), têkilî roj ya kurdî. |
| rizqder | (rengdêr) raziq, têrker, xwedîker, çavdêr, mezinker |
| rizq | (m.) subsistence m. sustenance |
| rizq | das tägliche Brot Lebensunterhalt Proviant tägliches Brot |