resenî | m 1. özgünlük 2. soyluluk, asillik, asalet 3. duruluk (dil ve üslûp için) |
resenî bûn | l/ngh özgünleşmek |
resenî kirin | l/gh özgünleştirmek |
resenîbûn | m özgünleşme |
resenîkirin | m özgünleştirme |
resenî | (navdêr, mê) orijînalî, heqîqîtî, eslîtî, bingehî, binyatî, kokî, resenbûn, ne sextetî, ne çêkirokî, esilîtî, eslîbûn, resenbûn, esalet, eslî. Herwiha: resenîtî, resentî. ji: resen + -î. Bikaranîn: Lêker: resenî bûn, resenî kirin. Navdêr: resenîbûn, resenîkirin Rengdêr: resenîbûyî, resenîkirî |
resenî bûn | (lêker)(Binihêre:) resenî |
resenî kirin | (lêker)(Binihêre:) resenî |
resenîbûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) resenî |
resenîbûyî | (rengdêr) (Binihêre:) resenî |
resenîkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye resenî kirin |
resenîkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) resenî |
resenî | m. torinîye, esalet, esilzadeyîye, torinênî, esîlîye m. |
resenî bûn | lng. . rastkên bîyene, orîjînal bîyene, xorî bîyene |