| resenî | m 1. özgünlük 2. soyluluk, asillik, asalet 3. duruluk (dil ve üslûp için) |
| resenî bûn | l/ngh özgünleşmek |
| resenî kirin | l/gh özgünleştirmek |
| resenîbûn | m özgünleşme |
| resenîkirin | m özgünleştirme |
| resenî | (navdêr, mê) orijînalî, heqîqîtî, eslîtî, bingehî, binyatî, kokî, resenbûn, ne sextetî, ne çêkirokî, esilîtî, eslîbûn, resenbûn, esalet, eslî. Herwiha: resenîtî, resentî. ji: resen + -î. Bikaranîn: Lêker: resenî bûn, resenî kirin. Navdêr: resenîbûn, resenîkirin Rengdêr: resenîbûyî, resenîkirî |
| resenî bûn | (lêker)(Binihêre:) resenî |
| resenî kirin | (lêker)(Binihêre:) resenî |
| resenîbûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) resenî |
| resenîbûyî | (rengdêr) (Binihêre:) resenî |
| resenîkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye resenî kirin |
| resenîkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) resenî |
| resenî | m. torinîye, esalet, esilzadeyîye, torinênî, esîlîye m. |
| resenî bûn | lng. . rastkên bîyene, orîjînal bîyene, xorî bîyene |