| rîn | m sıçma l/gh sıçmak |
| rîn devê bavê (yekî) | argo (birinin) üstüne başına etmek |
| rîn navê | içine etmek, bok etmek, bokunu çıkarmak, ağzına burnuna bulaştırmak |
| rîn navê û şûştin | argo bozup sonra da durumu düzeltmeye çalışmak |
| rîn û xwe tê dan | sıçıp sıvamak * dirî navê û bi her du destan dikevê dişo bozup sonra da durumu düzeltmeye çalışıyor |
| rînek | m fırça |
| rîng | m ring |
| rînêrî | (navdêr, mê) rihbizin. ji: rî +-nêrî |
| rîna | bakınız: reyna |