| palpişt | m 1. arkalık (sırt dayamaya yarar yer) 2. yaslanan, dayanan 3. dayanak, istinat, mesnet 4. kanıt, delil 5. hiq kanıt, delil, kanı verici öğe |
| palpişt | piştek (navdêr) piştevan, delîl, parçeya rûniştekan ya ku mirov pişta xwe dide ber, (mecazî) girov, delîl, şahid, (mecazî) piştevan, piştgir, alîgir, alîkar, dost, heval, hevbend. (Ji kurdî) pal + pişt. jê: palpiştî. ji wêjeyê: Dema yekî behsa îslamî kir got hukim wiha ye divê piştevanê xwe jî bîni, di vî warê de tenê palpişt,1.Quran,2.hedîs,3.yekîtîya zanayên misilmann,4.danberhevîye.Esas ya pêşî piştre berêve. Ji bilê van tu palpişt tunin di îslamê de. |
| palpiştî | 1. destek 2. hevpişkî (rengdêr) alîkarî, piştevanî, :ez pêdvî palpiştîya te me !, piştgirî |
| palpiştîkirin | (navdêr) alîkarîkirin |
| palpiştkirî | (rengdêr) berpalîkirî, berpalkirî. ji: palpişt +kirî |
| palpişt | evidence |