| menzûm | (rengdêr) helbestkî, wek helbestê. Têkildar: menzûme. Bide ber: mensûr. ji wêjeyê: Di vê navê de her çend weke vê şêwazê helbestên ku xîtabî dildara xwe Xeyda kirine, di dîwana ‘Agir û Pirûsk’ beşa ‘name û reşbelekan’ de cih negirtibin jî, di hemû dîwanên mayî de -Zend Avista, Salar û Mîdya, Şerefnameya Menzûm ne tê de -helbesten qest- Xeyda cihekî girîng digirin.. ji: ji erebî |
| menzûme | (navdêr, mê) nezm, helbest, şiir, şewane, honrawe, beyt, qesîde, poêm, poezî, şiîr. Dijwate: pexşan, proza. ji: Ji erebî. jê: menzûmeyî |
| menzûmeyî | (navdêr, mê) rewşa menzûmebûnê, pergalî. ji: menzûme + -yî |
