| kovandar | (rengdêr) xemgîn, melûl, derdgiran, xemxur, têrxem. ji: kovan + -dar. Bikaranîn: Lêker: kovandar bûn, kovandar kirin. Navdêr: kovandarbûn, kovandarkirin Rengdêr: kovandarbûyî, kovandarkirî. jê: kovandarî, kovandarîtî, kovandartî |
| kovandar bûn | (lêker)(Binihêre:) kovandar |
| kovandar kirin | (lêker)(Binihêre:) kovandar |
| kovandarbûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) kovandar |
| kovandarbûyî | (rengdêr) (Binihêre:) kovandar |
| kovandarî | (navdêr, mê) rewşa kovandarbûnê, dil man, silbûn, xemgînî, melankolî, kewgirî, keser, derd. ji: kovandar + -î |
| kovandarkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye kovandar kirin |
| kovandarkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) kovandar |
