kefandin | köpürtmek. |
kefandin (i) | m köpürtme l/gh köpürtmek |
kefandin (ii) | m 1. katlayarak dikme 2. teyelleme, teyel yapma (veya atma) l/gh 1. katlayarak dikmek 2. teyellemek, teyel yapmak (veya atmak) |
kefandin | (lêker)kefkirin, kefpêxistin, şûl kirin, şelandin, xeritandin, kitêl kirin, tegel kirin, şel dan, henc kirin, kêldan, derabdan, deribandin, henckirin, girhîvaskirin, şûlkirin, kêl dan, derab dan, girhîvas kirin. Tewîn: -kefîn-. ji: kef +-andin |
kefandin / dikefîne / bikefîne | 1. kêl kirin 2. dirûtin |
kefandin | tg. kefnayene m. kefnayis n. |