| kamyon | kamyon. kamyon m kamyon m |
| kamyoncu | 1. kamyonvanî (kesê ku bi kamyonê karê hilgiriyê pêk tine) 2. şofêrê kamyonê, kamyonvan m 1. kamyonvanî (kesê ku bi kamyonê karê hilgiriyê pêk tîne) 2. şofêrê kamyonê, kamyonvan m |
| kamyonculuk | 1. kamyonvanîtî 2. şoferiya kamyonê m 1. kamyonvanîtî 2. şofêriya kamyonê m |
| kamyonet | kamyonet. kamyonet m kamyonet m |
| kamyon | m kamyon |
| kamyonet | m kamyonet |
| kamyonvan | m kamyoncu |
| kamyonvanî | m kamyonculuk |
| kamyon | (navdêr, mê) lorî, tirêl, tirimpêlên dirêj yên barkêşanê, (bi taybetî desteyê biçûk yê ku bi taybetî bo raguhezandina axê û kereseyên din yên avakirinê tên bikaranîn), TIR. Herwiha: qamyon. Têkildar: lorî, tirêl. ji: Ji frensî camion |
| kamyonet | (navdêr, mê) qilabe, kamyonên biçûk, tirimpêlên barhilgir anku barkêş. Herwiha: qamyonet. ji wêjeyê: Rojane 3 000 erebe û kamyonet di dergehê gumrika Brahîm Xelîl re hatinûçûnê dikin û di şeş mehên dawiyê de 517 000 erebe di vî dergehî re hatine û çûne. |
| kamyonvan | (navdêr, mê) şofêrê kamyonê. ji: kamyon +-van |
| kamyon | m. kamyone, kaymone m. |
| kamyonet | m. kamyonete, pîkabe m. |
| kamyonvanîtî | m. kamyonwanîye, kamyoncîyênî m. |
| kamyon | kamyone (m) |