| kîn | kin, garaz. m 1. kin 2. hınç |
| kîn ajotin | kin gütmek |
| kîn hilanîn | m kinlenme, kin kapma l/gh kinlenmek, kin kapmak kin kapmak |
| kîn hilgirtin | kin taşımak |
| kîn kişandin | dilê xwe kin gütmek |
| kîn kudirandin (an jî kudandin) | kin gütmek |
| kîn pê re kişandin | (birine) kin gütmek |
| kîn û kînat (an jî kudret) | kin |
| kîna (yekî) di dilê (wî) de bûn | (birine) kin duymak |
| kîna (yekî) kişandin dilê xwe | (birine) garaz olmak |
| kîna (yekî) lê bûn | kin bağlamak |
| kîna filehan | deve kini (geçmeyecek büyük kin) |
| kîna nava (wan) hatin hilanîn | aralarındaki buzlar erimek |
| kîna xwe dan (yekî) | 1) (birine) kin beslemek (veya kin tutmak), garaz bağlamak 2) (birine) kafa takmak, kancayı takmak (veya atmak) |
| kînare | mzk/m kinare |
| kînat | bnr kîn û kînat |
| kînatî | m kinlik, garazlık |
| kînaye | kinaye. |
| kînbaz | rd/nt kinci |
| kînbazî | m kincilik |
| kîndar | kindar. rd/nt 1. kinci, kinli, kindar 2. hınçlı |
| kîndarî | m kincilik |
| kîneber | rd kindar |
| kînedoz | rd/nt kinci, kindar, kinli, kin güden |
| kînedozî | m kincilik, kindarlık |
| kînematîk | fiz/m kinematik |
| kîner | bot/m çavuş üzümü |
| kînestezî | fizy/m kinestezi |
| kînetîk | fiz/rd 1. kinetik 2. tek kinetik 3. kîm kinetik |
| kînewer | rd/nt kinci |
| kînewerî | m kincilik |
| kîngê | h ne zaman |
| kînik | fel nd/rd kinik |
| kînîn | m kinin |
| kînîndar | rd kininli |
| kînîzm | fel/m kinizm |
| kînkirk | bot/m kenevir |
| kînkor | bot/m bir tür bitki |
| kînok | rd/nt kinci, garazkâr |
| kînokî | rd kincice, kinlice |
| kînokîtî | m kincilik, garazkârlık |
| kînor | m çıban |
| kînora bêserî | akarca, fistül |
| kînora bibinî | bir tür çıban |
| kînora tehlkirî | kurca çıbanı |
| kînora xwînê | kan çıbanı |
| kînowî | rd kinli, kindar |
| kînoyî | rd/nt kinci, kindar, kinli |
| kînoyîtî | m kincilik, kindarlık |
| kînwer | bnr kînewer |
| kîn | hest û daxwaza tolhildanê (navdêr, mê) kerb, rik, nefret, nifir, neyarî, dijminatî, qîn, xezebjêheznekirin û dijî bûn, xezeb, înat, israr, dijberî. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: کین. ji: Ji Proto-hindûewropî kʷei- (deyn berhev kirin, civandin, kom kirin; tol hildan), Proto-aryayî çey-, hevrehên kurmancî çandin, çinîn, ni-jinandin, avestayî çi- (çeyi-, keyi-, keyê-: ceza dan, heq dan), parsî û pehlewî kîn, parsî çî- (xemgîn bûn, şînî kirin), farisî کین (kîn), soranî قین/qîn, osetî kine (tol, tolhildan), sanskrîtî çey-, yûnaniya kevn τίνω (tîno). jê: bêkîn bêkînane bêkînî bêkînîtî bêkîntî bikîn kînandin kînandî kîndar kîndarane kîndarî kîndarîtî kîndartî kînî kînîn kînîner |
| kîn ajotin | (biwêj) li hemberî kesekî hestên dijminêhî ajotin. ewpir kîn diajo. xwedê kesekî nehe dijminê wî. |
| kîn girtin | hest û daxwaza tolhildanê hewandin (lêker)(Binihêre:) kîn |
| kîn hilanîn | (Binihêre:) kîn |
| kîna gawiran ajotin | (biwêj) kînek pir tund ajotin. xwedê mirovji almastê biparêze, ew kîna filehan diajo. |
| kîna xwe jê derxistin | (biwêj) ji ber hêrs û buxza tiştekî yan jî bi dijminayî nêzîkî kesekî bûn. xezalê ji hewiya xwe hêrs bûbû lê kîna xwe tev ji wê keçika reben derxist. |
| kîna xwe kirin (yekî) | (biwêj) li hember kesekî hestên dijminayê ajotin. hemîdeyê kîna xn’e kiriye wî, ew çi bike, nikare xwe pê şirîn bike. |
| kînbaz | (navdêr, mê) rikdar, girdar, kînoyî, rikok, rikgir, kînok, kînewer, kînedoz, pangir, rikoyî, bikîn. ji: kîn +-baz |
| kînbazî | (navdêr, mê) kînoyîtî, rikdarî, rikoyîtî, rikatî, girdarî, kînokî, kînewerî, kîndarî, mûdîtî, kînedozî, bikînbûn, rikgirî, bêoxirî, şewmî, bêwatî, şûmî, pîşkî, çiftî, pûşilî, kîn. ji: kîn +-bazî |
| kîndar | xwestiyê tolhildanê (rengdêr) bikîn, har, hêrs, hêç, qehirî, qehirandî, enirrî, enirrandî, kerbdar,girrek, bikerb. Dijwate: bêkîn. ji: kîn + -dar. jê: kîndarî |
| kîndarane | (rengdêr) bi awayekî kîn. ji: kîn + -ane |
| kîndarbûn | (navdêr, mê) bedî, kîndarî. ji: kîndar +bûn |
| kîndarî | (rengdêr) dirindeyî, çavsorî |
| kîndarîkî | (navdêr, mê) bi kîndarî. ji: kîndarî +-kî |
| kîndarkî | (navdêr, mê) bi zikreşî, bi kîndarî. ji: kîndar +-kî |
| kînga | (hoker) çi demê, çi çaxî, çi wextî, çi gavê: Kengî tu dê bigihî malê?, çi dema (ku), çi çaxê (ku), çi wextê ku, çi gava (ku): Kengî tu bixwazî, ez hazir im.. Herwiha: kengî kengê kinga kingê kîngêBersiv hingê hîngê wê demê wê gavê wî çaxî wî wextî. Bi soranî: key |
| kîngê | (hoker) çi demê, çi çaxî, çi wextî, çi gavê: Kengî tu dê bigihî malê?, çi dema (ku), çi çaxê (ku), çi wextê ku, çi gava (ku): Kengî tu bixwazî, ez hazir im.. Herwiha: kengî kengê kinga kingê kîngaBersiv hingê hîngê wê demê wê gavê wî çaxî wî wextî. Bi soranî: key |
| kîngirtin | (navdêr, mê) kerb û kîn mirovî di gire, torebûn, çavsorbûn |
| kînî | (navdêr, mê) xezebî, kerbî, nifrînî, nefretî, naletî, lanetî, bixezeb, rewşa kînbûnê. ji: kîn + -î |
| kînîzm | (navdêr, mê) sînîzm. ji: kîn +-îzm |
| kînkar | (navdêr, mê) duşvan. ji: kîn +-kar |
| kîno | 1. bikîn, kîndar (rengdêr) bikerb, bikîn, kîndar, kerbdar. ji: kîn + -o |
| kînok | (navdêr, mê) rikdar, girdar, kînoyî, kînbaz, rikok, rikgir, kînewer, kînedoz, pangir, rikoyî, bikîn. ji: kîn +-ok |
| kînokî | (navdêr, mê) xerezkar, kînoyîtî, rikdarî, rikoyîtî, rikatî, girdarî, kînbazî, kînewerî, kîndarî, mûdîtî, kînedozî, bikînbûn, rikgirî, bêoxirî, şewmî, bêwatî, şûmî, pîşkî, çiftî, pûşilî, kîn. ji: kîno +-kî |
| kînor | kulê ku li çermî mîrov tê |
| kînoyî | (rengdêr) kîndar, bikîn |
| kînyariwandayî | (navdêr, mê) zimanê fermî yê Riwandayê û li Komara Demokratîk ya Kongoyê jî tê peyivîn û ji malbata zimanên bantûyî ye(rengdêr) her tişta/ê bi wî zimanî |
| kîn | f. revenge, feud: kîna xwe bi hev re hene=they are having a feud. Also see: kîn girtin |
| kîn girtin | v.t. to take revenge v.t. to take revenge |
| kînga | ever; when |
| kîn | m. kîn, kir, xinc, bend, qerez, kênat, xerez n. |
| kîn girêdan | lg. kîn giredayene, kir giredayene, kîn bestene, bend bestene, qerez giredayene, xinc bestene |
| kînbaz | rd. kîndar, kirdar, qerezdar, kîncî, xincin, kînin, qerezin, kirin |
| kînbazî | m. kîndarîye, kirdarîye, qerezdarîye, xincinîye, kîndarênî, kîncîyîye, kirdarênî, kîninîye, qerezinîye, kirinîye m. |
| kîndar | rd. kîndar, kirdar, qerezdar, kînd, xincin, kînin, qerezin, kirin |
| kînetîk | m. fiz. kînetîk n. |
| kîngê | hp. key, çi taw, çi çax, kêy, kiy |
| kîngirêdan | m. kîngiredayis, kirgiredayis, bendbestis, qerezgiredayis, xincbestis, kînbestis n. |
| kînhebûn | lng. . kîn bîyene, kirbîyene, qerez bîyene, xinc bîyene |
| kîno | kîm. kîndarîye, kirdarîye, qerezdarîye, xincinîye, kîndarênî, kînrîyîye, kirdarênî, kîninîye, qerezinîye, kirinîye m. |
| kînor | m. kergane, surbine, kule, kunêre, qînore, kinore, surbune m. |
| kînoyî | rd. irindar, kirdar, qerezdar, kînrî, xincin, kînin, qerezin, kirin |
| kînoyîtî | m. kîndarîye, kirdarîye, qerezdarîye, xincinîye, kîndarênî, kînrîyîye, kirdarênî, kîninîye, qerezinîye, kirinîye m. |
| kîn, kîne | kîn, nefret, qîn, dijminatî, heznekirin |
| kînedar, kînekêş | bikîn, kînedar, nefretdar, kesa/ê di dilî de kîn û nefret heye |