| gujaratî | (navdêr) kesa/ê ji devera Gujarat ya Hindistanê(navdêr, mê) zimanê devera Gujarat ya hindistanî. Herwiha: gucaratî, guceratî, gujeratî. ji: Gujarat + -î |
| gujeguja (yekî) bûn | (biwêj) çapik û çeleng bûné, dengekî zêde jê derketin. maşelah qîzeke mûsa heye, gujegti-ja wêye. bi serê xwe karê sêjinan dike. di êvar de gujeguja vî bayîye, nehişt em razên. |
| gujim | bireka pareyî dema komkirin parvekirin jêbirin û lêkdan ko jiber di mînit, yekeyeke jibo bireka peran tê gotin, :perê ko hatî mezaxtin jibo kirîna xwarin cil û hatin û çûnê dibe €100 00, :pirojeyek bi gujmê bîshizar dînaran hat dest pêkirin |
| gujîn | (navdêr, mê) hêriş, hêriş kirin, bi guje bi gujin, di gujim di gujin di gujîn dê bi gujim di gujî di gujîn gujîbû. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: گوژین |
| gujînî | (navdêr, mê) şirînî, xuşînî. ji: gujîn +-î |
| gujînî bi guhên (yekî) ketin | (biwêj) serî lê gêj bûn. hemaji nişka ve gujiniyek li guhê min ket û ji wê bi şûn de min xwe nedît. |
| gujînî jê anîn | (biwêj) zor û zerp lê xistin. zinar sîleyek da binguhê zelalê. gujînî jê anî. |
| gujmik | (navdêr, mê) gep, alek, gurmik, hinarok, sîmet, guh |
