| fermandar | nd/nt 1. komutan, kumandan 2. komuta eden, emreden 3. âmir, buyrukçu, emreden kimse 4. hükümdar |
| fermandarê segvanan | ndsekbanbaşı |
| fermandarên hêzan | kuvvet komutanları |
| fermandarî | m 1. komutanlık, kumandanlık 2. âmirlik 3. hükümdarlık |
| fermandar | 1. emîr 2. mîrê ku xwediyê hêzeke leşkerî ye 3. di artêşê de rayedarê ku berpirsê desteyeke leşkerî ye (navdêr) fermande, amir, komtan, efser, serdar, zabit, serbaz, komandar, serekên eskeran, serokên leşkerî, fermander, komandan, serdest, serok, pêşeng, pêşewa, lîder, rêber, hukimran, pêşkêş. Herwiha: fermander. ji wêjeyê: Eva demek dirêj e ku bi vexwendina serfermandarê artêşa Tirkiyeyê û siyasetmedarên wan ên dî yên wekî Bahçeli, Baykal, Erdogan û hwd li dijî gelê kurd bi caran gelê tirk dawetê xwepêşandana refleksa komelî dikin.(Seîdê Sîsî, 10/2008). ji: ferman + -dar. Bikaranîn: Lêker: fermandar bûn, fermandar kirin. Navdêr: fermandarbûn, fermandarkirin Rengdêr: fermandarbûyî, fermandarkirî. jê: fermandarane, fermandarî, fermandarîtî, fermandartî, serfermandar, serfermandarane, serfermandarî, serfermandarîtî, serfermandartî |
| fermandar bûn | (lêker)(Binihêre:) fermandar |
| fermandar kirin | (lêker)(Binihêre:) fermandar |
| fermandarane | (rengdêr) bi awayekî fermandar. ji: fermandar + -ane |
| fermandarbûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) fermandar |
| fermandarbûyî | (rengdêr) (Binihêre:) fermandar |
| fermandarî | (navdêr, mê) serdarî, serwerî, hukimranî, hukimdarî, hukimranî. Herwiha: fermandarîtî, fermandartî. ji: fermandar + -î. Bikaranîn: Lêker: fermandarî kirin. Navdêr: fermandarîkirin Rengdêr: fermandarîkirî |
| fermandarî kirin | (lêker)(Binihêre:) fermandarî |
| fermandarîkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye fermandarî kirin |
| fermandarîkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) fermandarî |
| fermandarkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye fermandar kirin |
| fermandarkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) fermandar |
| fermandar | commander (m.) commander commanding officer |
| fermandar | m/n. fermandar, kumandar, emirdar, amîrdar n. n. hukumdar, fermandar, hukimdar n. |
| fermandarî | m. fermandarîye, kumandarîye, emirîye, fermandarênî, amirênî m. |
| fermandar, fermander | fermandar, kesa/ê emir û ferman di dest de ne mîr, prens |
| fermandarî, fermanderî | fermandarî, erkê / hêza dana emir û fermanan |