dînamîk | m 1. dinamik, devim bilimi 2. fel/rd dinamik, devimsel 3. mec dinamik, canlı, hareketli |
dînamîk bûn | l/ngh dinamikleşmek |
dînamîk kirin | l/gh dinamikleştirmek |
dînamîkbûn | m dinamikleşme |
dînamîkbûyîn | m dinamikleşme |
dînamîkkirin | m dinamikleştirme |
dînamîk | (rengdêr) guherrbar, tişta/ê yan kesa/ê ku dikare biguherre û xwe adapteyî rewşa pêdivî bike, xurt, bihêz, hêzdar, qayîm, aktîv, çalak(navdêr, mê) dînamîzm. Dijwate: statîk. Têkildar: dînamît, dînamîzm, dînema. ji: Bi rêya frensî dynamique ji yewnanî δυναμικός (dunamikos) bihêz < δύναμις (dunamis) hêz. Bikaranîn: Lêker: dînamîk bûn, dînamîk kirin. Navdêr: dînamîkbûn, dînamîkkirin Rengdêr: dînamîkbûyî, dînamîkkirî |
dînamîk bûn | (lêker)(Binihêre:) dînamîk |
dînamîk kirin | (lêker)(Binihêre:) dînamîk |
dînamîkbûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) dînamîk |
dînamîkbûyî | (rengdêr) (Binihêre:) dînamîk |
dînamîkî | (rengdêr) tiştê berdewam di livîn û guhorînê da |
dînamîkkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye dînamîk kirin |
dînamîkkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) dînamîk |
dînamîk | rd. fel. dînamîk m. fiz. dînamîk n. |
dînamîk bûn | lng. . dînamîk bîyene, livdar bîyene, livdarîyene |
dînamîkbûn | m. dînamîkbîyayis, livdarbîyayis, livdarîyayis n. |