| cudabûn | (navdêr, mê) dema mirov ji hev dûr dikevin, :bira ji hev cudabûn ; ang ; bûn du mal |
| cudabûn ketin | (lêker) ferqî ketin, guherîn. ji: cudabûn + ketin |
| cudabûnî | (navdêr, mê) dabeşbûnî, veqetînî. ji: cuda +-bûnî |
| cudabûn (jin û mêr) | divorce; (parvebûn) separation |