| bêheqî | m haksızlık |
| bêheqî | (navdêr, mê) rewşa bêheqbûnê, bêedalet, bêdad, bêhiqûq, bêqanûn, bêzagon, bêyasa, bêdadperwerî, bêdadmendî, bêmafî. ji: bêheq + -î |
| bêheqîqet | (rengdêr) bêheqaniyet, bêdadmendî, bêdadperwerî, bêedalet, bêwijdan. ji: bê- + heqîqet. jê: bêheqîqetî bêheqîqetîtî bêheqîqettî |
| bêheqîqetî | (navdêr, mê) rewşa bêheqîqetbûnê. ji: bêheqîqet + -î |
| bêheqî | m. bêheqîye m. |
| bêheqî kirin | lg. bêheqîye kerdene |