| aşk | beng, vînbazî, dildarî, evîn, eşq, aşq beng, vînbazî, dildarî, evîn, eşq, aşqm |
| aşk acısı | Êşa evînê. Qehra evînê. Jana evînê. Êşa eşqê. |
| aşk etmek | bi şid lê xistin bi şid lê xistin |
| aşk olmayınca meşk olmaz | ku eşq tunebe mil li kar ranabe ku eşq tunebe mil li kar ranabe |
| aşk olsun | 1. helal be (ji te re), (tu) her bijî 2. helal be (ji te re), ev ji bo gazinkirinê jî tê bikaranîn b 1. helal be (ji te re), (tu) her bijî 2. helal be (ji te re), ev ji bo gazinkirinê jî tê bikaranîn b bnr aşk olsun |
| aşk yapmak | bi hev re razan, bi hev re raketin (ji bo jin û mêr) bi hev re razan, bi hev re raketin (ji bo jin û mêr) |
| aşka bağdat sorulmaz | lavakar e, dikare çiya bide pişta xwe |
| aşka düşmek | dilikî bûn, bengî bûn dilikî bûn, bengî bûn |
| aşka gelmek | eşq hatin (yekî), ketin hêrsê eşq hatin (yekî), ketin hêrsê |
| aşkale | Aşkeleh (Navçeyeke girêdayî Erzîromê) |
| aşkım | Evîna min. Delala min. |
| aşkımsın | Tu evîna min î. Tu yara min î. Tu evîndara min î. Tu dildara min î. |
| aşkın | 1. jêbihurî, jêderbasbûyî, di ser (...) re *yaşı elliyi aşkındı=jiyê wê ji penciyî bi hurî bû *beş bini aşkın=di ser pênc hezarî re 2. raser, serdest 3. pir, zêde rd 1. jêbihurî, jêderbasbûyî, di ser (...) re * yaşı elliyi aşkındı jiyê wê ji penciyî bihurî bû * beş bini aşkın di ser pênc hezarî re 2. raser, serdest 3. pir, zêde rd |
| aşkın gözü kördür | aşiqê çavê beqê bûn, ev eynî kesê ku aşiqê sila sergînê bûye, heft salan kiriye paşila xwe |
| aşkolsun | bnr aşk olsun |
| aşk | m toyaka, gergi (yük hayvanlarının gevşemiş yüklerini sıkıştırmak için ürgana takılıp bükmek süretiyle kullanılan sert çubuk) |
| aşk (ii) | n üzengi kemiği |
| aşk (iii) | zo/m taşlık (hayvan taşlığı) |
| aşk lê xistin | gergilemek |
| aşkaftî | rd açık, vazıh |
| aşkaftin | m açıklama, aydınlatma, vazıh etme l/gh açıklamak, aydınlatmak, vazıh etmek |
| aşkarîş | m ispat |
| aşkartî | rd 1. açık (gizliliği olmayan) 2. belirtilmiş olan 3. doğrulanmış 4. ispatlı |
| aşkartin | m 1. aşikâr etme 2. belirtmek belirtme 3. doğrulama, teyit etme (bir şeyin doğru olduğun ortaya çıkarma) 4. ispatetme l/gh 1. aşikâr etmek 2. belirtmek belirtmek * min ramanên xwe aşkartin ben düşüncelerimi belirttim 3. doğrulamak, teyit etmek (bir şeyin doğru olduğun ortaya çıkarmak) 4. ispatetmek |
| aşkartin (diaşkêre, biaşkêre) | açıklığa kavuşturmak. |
| aşkeftî | bnr aşkartî |
| aşkeftin | bnr aşkartin |
| aşker | rd avutucu |
| aşkera | rd 1. açık,rd aşîkâr (gizliliği olmayan, olduğu gibi görünen) * her karê camêr aşkera ye adamın her işi açıktır 2. açık, apaçık, belli 3. alenî 4.açık açık * aşkera vegot açık açık anlattı el ile (elle) tutulur açık açık (gizli yer bırakmaksızın, saklamaksızın, içtenlikle) * aşkera aşkera got açık açıksöyledi |
| aşkera axaftin | (peyivîn, xeber dan an jî qise kirin) açık açık konuşmak (veya söylemek) |
| aşkera bûn | l/ngh 1. açıklık kazanmak, açığa çıkmak 2. belli olmak, anlaşılmak, ortaya çıkmak 3. belirmek, barizleşmek (iyice anlaşılır ve görünün bir durum almak) 4. kesin olarak belli olmak, sabit olmak ayan olmak, belli olmak, bilinir olmak (tiştek) (bir sorun, bir durum) gün ışığına çıkmak (açıklığa kavuşmak) (tiştek) |
| aşkera dan der | (bir şeyi) açığa vurmak |
| aşkera gotin | 1) açık söylemek 2) üstüne basa basa * li nav meydanê bi aşkera got üstüne basa basa söyledi |
| aşkera kirin | l/gh 1. açıklık kazandırmak 2. açıklamak, belirtmek 3. açıklamak, belli etmek (görünür, anlaşılır hale getirmek) 4. açıklamak, ifşa etmek 5. (bir şeyi) açığa vurmak (gizli bir durumu ortaya çıkarmak) 1) açıklamak, beyan etmek 2) ifşa etmek (tiştek) (bir şeye) açıklık getirmek (veya açıklık kazandırmak) |
| aşkera li ber çavan | 1) ayan beyan, besbelli, apaçık 2) |
| aşkera peyivîn | (axaftin an jî xeber dan) açık konuşmak û vekirî açık seçik |
| aşkera û xuya | açık seçik (bi) |
| aşkerabûn | m 1. açıklık kazanma 2. belli olma, anlaşılma, ortaya çıkma 3. belirme, barizleşme (iyice anlaşılır ve görünün bir durum alma) 4. kesin olarak belli olma, sabit olma |
| aşkerabûnî | m 1. açıklık kazanma 2. bellilik 3. belirginleşme |
| aşkerabûyîn | m 1. açıklık kazanma 2. belli olma, anlaşılma 3. belirme, barizleşme (iyice anlaşılır ve görünün bir durum alma) 4. kesin olarak belli olma, sabit olma |
| aşkerahî | bnr aşkerayî |
| aşkeraker | rd açıklayıcı |
| aşkerakirî | rd 1. belli, muayyen 2. belli başlı, belirli 3. açıklanmış, ifşa edilmiş |
| aşkerakirîbûn | m belirlilik |
| aşkerakirin | m 1. açıklık kazandırma 2. açıklama, belirtme 3. açıklama, belli etme (görünür, anlaşılır hale getirme) 4. açıklama, ifşa etme 5. (bir şeyi) açığa vurma (gizli bir durumu ortaya çıkarma) |
| aşkerane | h aşikârane |
| aşkeratî | m 1. açıklık 2. apaçıklık, aleniyet |
| aşkerayî | m 1. açıklık, aşikârlık, açık seçiklik 2. apaçıklık, aleniyet |
| aşkerayî xuya kirin | açıkça belirtmek |
| aşkere | bnr aşkera |
| aşkereker | bnr aşkeraker |
| aşkerîş | m ispat |
| aşkî | m aşık, aşırma (yapılarda) |
| aşkirî | rd 1. barıştırılmış 2. susturulmuş, yatıştırılmış (ağlayan çocuklar için) 3. teskin edilmiş, yatıştırılmış 4. avututlmuş (oyalanmış) 5. ikna edilmiş, susturulmuş 6. mec söndürülmüş (tutku ve duygular için; etkisiz duruma getirilmiş) |
| aşkirin | m 1. barıştırma 2. susturma, yatıştırma (ağlayan çocuklar için) 3. teskin etme, yatıştırma 4. avutma (oyalama) 5. ikna etme, susturma 6. mec söndürme (tutku ve duygular için; etkisiz duruma getirme) |
| aşkaftî | (lêker) tiştê/a negirtî, vegirî, belû, eyan. Herwiha: eşgere, aşgere. Tewîn: . Bi zaravayên kurdî: Kurdî (Soranî): Zazakî: Kurmancî: Kurdiya başûr: Lekî: Hewramî: |
| aşkal | (navdêr) gilêş, zibil. Herwiha: aşqal |
| aşkarî | (navdêr, mê) rewşa aşkarbûnê. ji: aşkar + -î |
| aşkarîş | (lêker)peyt tine bûnê erê kirina tiştekî/ê qebul da kirin. ji wêjeyê: gotinê pêşiyan bi peytin.. Tewîn: . Bi zaravayên kurdî: Kurdî (Soranî): Zazakî: Kurmancî: Kurdiya başûr: Lekî: Hewramî: |
| aşkart | îsbat , birhan |
| aşkart kirin | (lêker) madî kirin, qayim kirin, leşdar kirin. ji: aşkart + kirin |
| aşkartî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye aşkartin. Bikaranîn: Lêker: aşkartî bûn, aşkartî kirin. Navdêr: aşkartîbûn, aşkartîkirin Rengdêr: aşkartîbûyî, aşkartîkirî |
| aşkartî bûn | (lêker)(Binihêre:) aşkartî |
| aşkartî kirin | (lêker)(Binihêre:) aşkartî |
| aşkartîbûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) aşkartî |
| aşkartîbûyî | (rengdêr) (Binihêre:) aşkartî |
| aşkartîkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye aşkartî kirin |
| aşkartîkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) aşkartî |
| aşkartin | (lêker)(navdêr, mê) aşkere kirin, xwiya kirin, diyar kirin, berçav kirin, ron kirin, zelal kirin, peyitandin, selmandin, çespandin, îcre kirin, îzbat kirin, nîşan(a tiştekê/î) bûn: Dîrokê çespandiye ku ger kurd bo mafên xwe nexebitin, ti kes nayê û mafên wan nadiyê. Biserketina me çespandina hêza me ya xurt e.. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: ئاشکارتن. Herwiha: aşkirandin eşkartin eşkirandin. Tewîn: Lêker: -aşkêr-. Têkildar: aşkirîn. jê: aşkartî aşkêrer aşkêrerî |
| aşkawnaye | (Zazaki) verşandî, hevda xistî |
| aşkawnayîş | (Zazaki) (navdêr)verşandin, hevda xistin |
| aşkawyayîş | (Zazaki) (navdêr) hatin verşandin, hatin hevda xistin |
| aşker | (navdêr, nêr) (navdêr, mê) ya/ê aş dike. ji: aş + -ker |
| aşkera biyayiş | (Zazaki) aşkera bûn, diyar bûn |
| aşkera bûn | (lêker)(Binihêre:) aşkera. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: ئاشکهرا بوون |
| aşkera kerdiş | (Zazaki) (navdêr)aşkera kirin, diyar kirin |
| aşkera kirin | (lêker)(Binihêre:) aşkera. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: ئاشکهرا کرن |
| aşkerabûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) aşkera. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: ئاشکهرابوون |
| aşkerabûyî | (rengdêr) (Binihêre:) aşkera |
| aşkerahî | (navdêr, mê) kifşî. ji: aşker +-ahî |
| aşkerakirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye aşkera kirin |
| aşkerakirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) aşkera. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: ئاشکهراکرن |
| aşkeratî | (navdêr, mê) rewşa aşkerabûnê. ji: aşkera + -tî |
| aşkere bûn | (lêker) xuya bûn, diyar bûn, kişf bûn, berbiçav bûn |
| aşkere kerdiş | (Zazaki) (navdêr)daxuyanî kirin, dîyar kirin |
| aşkere kirin | (lêker) xuya kirin, diyar kirin, kişf kirin, berbiçav kirin |
| aşkerebûn | (navdêr, mê) xuyabûn, :nihênîya te a kera bû |
| aşkerekirî | (rengdêr) tiştê hatî a kerakirin, seravxistin. Bikaranîn: Navdêr: aşkerekirîbûn |
| aşkerekirîbûn | (navdêr, mê) (Binihêre:) aşkerekirî |
| aşkerekirin | (navdêr) xuyakirin, dîyarkirin, derxistin holê, :gunehên neyaran hatin a kera kirin |
| aşkeretî | (rengdêr) serbestî , berbiçavî |
| aşkî | (navdêr, mê) aşkiya xaniyan. ji: aş +-kî |
| aşkira | (rengdêr) berçav, diyar, averû, xuya, zelal, kifş, dîhar, wazih, tişta/ê li ber çavan, tişta/ê dikare bi çavan bê dîtin, tişta/ê ku dikare bi hêsanî bê fehmkirin. Herwiha: aşkere, aşkire, eşkere. Bi alfabeyên din: Dijwate: nepenî, dizîkî, veşartî, razber. Bikaranîn: aşkira bûn, aşkira kirin. ji: jiari, hevreha soranî ئاشکرا, farisî آشكار (aşikar), pehlewî aşkarek, peştûyî ښکاره (ẍkare), avestayî aviş-kare- ji aviş- (diyar, xuya, berçav) ji au-is- ji au- (bihîstin, binere hiş.. jê: aşkiratî, aşkirayî |
| aşkira axaftin | (lêker) rasterast peyivîn. ji: aşkira + axaftin |
| aşkira bûn | (lêker)(Binihêre:) aşkira |
| aşkira gotin | (lêker) deqerû, rastgo. ji: aşkira + gotin |
| aşkira kirin | (lêker)(Binihêre:) aşkira |
| aşkira nekirin | (lêker) veşartin, ser girtin. ji: aşkira + nekirin |
| aşkirabûn | (navdêr, mê) derketin holê. ji: aşki +rabûn |
| aşkirabûnî | (navdêr, mê) xuyabûnî, diyarbûnî. ji: aşkira +-bûnî |
| aşkirabûyî | (rengdêr) bihîstî, diyarbûyî. ji: aşkira +bûyî |
| aşkiratî | (navdêr, mê) rewşa aşkirabûnê. ji: aşkira + -î |
| aşkirî | (rengdêr) ya/yê ku hatiye aş kirin |
| aşkirin | (navdêr, mê) (Binihêre:) aş |
| aşkera, aşkere, diyar | obvious, apparent, clear, open, uncovered |
| aşkera | bekannt deutlich klar offen offensichtlich sichtbar |
| aşkere | deutlich klar offen sichtbar |
| aşkere kirin | aufdecken bekannt machen enthüllen klären |
| aşk | eşq (n) |
| aşkira | aşkira, eşkere, diyar, xwiya |