| şibandin | m 1. benzetme (benzer duruma getirme) 2. benzetme (bir şeyden başka bir şeye benzer yönler bulma) 3. dönüştürme (başka bir şekle çevirme) l/gh 1. benzetmek (benzer duruma getirmek) 2. benzetmek (bir şeyden başka bir şeye benzer yönler bulmak) * min ew şibande xezalê onu ceylana benzettim 3. dönüştürmek (başka bir şekle çevirmek) |
| şibandin xwe | kendine benzetme, asimilâsyon |
| şibandin | (navdêr, mê) analojî, şibîn, wekhevî, hevberî, beramberî, memasele. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: شباندن |
| şibandin | sich ähneln |
| şibandin <şibîn> | angleichen vergleichen |