| îşaret | im, işaret. m 1. işaret (anlam yükletilen şey, im) 2. işaret (belirti, alâmet) 3. işaret (el, yüz hareketleriyle gösterme) |
| îşaret dan | îşaret vermek, sinyal vermek |
| îşaret dan hev | l/bw işaretleşmek |
| îşaret danîn | işaret koymak |
| îşaret kirin | m işaretleme, imleme l/gh işaretlemek, imlemek işaret etmek |
| îşaret pê dan | l/bw 1. işaret etmek 2. değinmek |
| îşareta rê | sp yol işareti |
| îşaretdêr | nd/nt işaretçi |
| îşaretên trafîkê (daborîn an jî çûnehatê) | trafik işaretler |
| îşaretkirî | rd işaretli |
| îşaret | (navdêr, mê) nîşan, elamet, nîşe, siroş, nîşandek, nîşêt, hêma, mîmîk, îndîs, danîşan, nîşandan, sînyal, marq, jest, nîşandana yan diyarkirina bi destî yan bi rûyê xwe, nima, remz, sembol. Herwiha: işaret. Bikaranîn: Lêker: îşaret kirin. Navdêr: îşaretkirin, îşaretdan Rengdêr: îşaretkirî. ji: Ji erebî. jê: îşaretî, îşaretker |
| îşaret kirin | (lêker)(Binihêre:) îşaret |
| îşaretdan | (navdêr, mê) îma, tiwanc, îhsas, xirpandin, telmîh, xirpkirin, xirp-xirp, îşaretkirin |
| îşaretdêr | (navdêr, mê) hêmadêr. ji: îşaret +-dêr |
| îşaretî | (navdêr, mê) rewşa îşaretbûnê. ji: îşaret + -î |
| îşaretker | (navdêr, nêr) (navdêr, mê) ya/ê îşaret dike. ji: îşaret + -ker |
| îşaretkirî | (rengdêr) (Binihêre:) îşaret |
| îşaretkirin | (navdêr)(Binihêre:) îşaret |
| îşaret | (f.) sign |
| îşaret dan | to signal |